spelendehond221207beeldhond290302

Het beeld De Spelende Hond staat op de zogenaamde hondenweide.

“De  kunstenares Elena Engelsen (1952), geboren in 0stre Toten op het Noorse platteland, was als kind al gefascineerd door dieren. Ze groeide op tussen de honden, katten en paarden en las veel dierenboeken.Tot op de dag van vandaag zijn dieren haar grootste inspiratiebron. De Assyrische leeuwen in het British Museum en de paarden van het Parthenonfries maakten een geweldige indruk op haar en hebben haar blijvend als kunstenaar beïnvloed. In een publicatie uit 1997 over haar werk wordt bewonderend geschreven over haar unieke, onsentimentele kijk op dieren. De dieren worden uitgebeeld in hun natuurlijke kracht maar ook in momenten van kwetsbaarheid. Ze houdt niet van dieren met menselijke karaktertrekken, een dier moet vooral een dier blijven.

Begin jaren zeventig ontmoette Elena Engelsen de Nederlandse stedenbouwkundige Wisse. Met hem kwam ze naar Amsterdam en woonde bijna acht jaar in de Titiaanstraat. Door een bevriende kunstenaar kwam ze in contact met de midden jaren negentig opgeheven steenhouwerij van de R.K. Begraafplaats Buitenveldert, waar Joop Boshart de leiding had. Hij werd min of meer haar leermeester in de praktijk van het steenhouwen. Er werkte daar een groepje kunstenaars die o.a. oefenden in het beitelen van letters in grafstenen.

De jaren in Amsterdam heeft ze fantastisch gevonden, de ontspannen sfeer in de stad en vooral het bijzondere Artis. In Artis heeft ze leren zien hoe dieren zich gedragen als ze zich onbespied wanen en hun natuurlijke gedrag vertonen, dat wil ze in al haar beelden laten zien.

Rond 1975 wilde het stadsbestuur van Amsterdam het hondenbeleid aanscherpen. Honden moesten voortaan aan de lijn, ook in de parken. Verschillende hondenbezitters die dagelijks in het Beatrixpark kwamen, zagen dat niet zo zitten en ondernamen actie. Dhr. A. van Heusden (1905-1987) vormde een comité. Het idee ontstond om de hondenbezitters een financiële bijdrage te vragen voor het laten maken van een beeld van een hond. Dat beeld zou dan in het park worden geplaatst en uit dankbaarheid voor het gebruik van het park aan het stadsbestuur worden aangeboden. Wellicht zou dat het stadsbestuur milder stemmen! Ook de bekende revueartiest Willy Walden zamelde geld in. Door ca. vijftig mensen werd ƒ5.000,– bijeengebracht.

Elena Wisse-Engelsen, een bekende van dhr. van Heusden, kreeg de opdracht voor het maken van het beeld. “Als jonge kunstenares vond ik het een leuke opdracht. Omdat de meningen verdeeld waren over het soort hond dat moest worden uitgebeeld, heb ik er maar een bastaard van gemaakt”, aldus Elena.

Het beeld werd vervaardigd op de steenhouwerij van de R.K. Begraafplaats Buitenveldert. Het is gemaakt van musschelkalksteen en geplaatst op een sokkel van beton, gesigneerd met een gestileerde dubbele e en een w aan elkaar. In de betonnen sokkel is een koker met oorkonde ingemetseld met de namen van de gulle gevers. Het beeld dat de titel Spelende Hond  kreeg, werd in 1978 geschonken aan de gemeente en in overleg met de gemeente op een mooi plekje aan de rand van de grote speelweide geplaatst. De onthulling vond plaats op 12 mei 1979. De hond zit in gespannen houding, alsof hij elk ogenblik kan opspringen. Het beeld drukt niet alleen het speelse karakter van de hond uit, maar ook zijn onverzettelijkheid. Van een scherper hondenbeleid is daarna lang niets meer vernomen!

Elena Engelsen keerde begin jaren tachtig terug naar Noorwegen. Zij is daar een bekende kunstenaar. Ze werkt nog steeds vooral in steen, soms echter ook in brons. Met haar huidige echtgenoot, de beeldhouwer Per Ung, maakte ze o.a. in opdracht een beeld van een vijf meter hoge tijger voor het centrum van Oslo, het staat voor het Centraal Station van de stad, de tijger lijkt als het ware zo de stad in te wandelen. Een enkele keer komt ze nog wel naar Amsterdam en gaat dan altijd weer naar Artis. We mogen er trots op zijn een beeld uit de vroege periode van deze kunstenares in ons park te hebben.”

Mirjam Louisse, in de Nieuwsbrief

artikel Nieuwe Revu: Een standbeeld voor Bello, januari 1980

 

Hieronder wat foto’s van het ontstaan van het beeld, en de plaatsing:

spelendehondhakkenspelendehondhalfaf

spelendehondgereedspelendehondgeplaatst

spelendehondtoeschouwers

foto’s: onbekende fotograaf