Nu de nieuwbouw in wat “Beethoven fase 2” heel concreet begint te worden, en de Zuidas hierover meer publiceert, krijgen wij veel vragen daarover. ‘Laten jullie dat zomaar gebeuren? Kunnen jullie dat niet tegenhouden?’
Daarom voor wie met vragen zit hieronder nog eens een korte samenvatting van de lange historie van de plannen voor woningbouw op dit stuk tussen As en AkzoNobel. Uitgebreide informatie over de periode van 2005 tot nu kunt u ook vinden op deze pagina: Beethovenkavel
Die uitgebreidere informatie hebben wij overigen ook gedurende de afgelopen jaren telkens in onze nieuwsbrieven gegeven, en is ook te vinden op de site van Zuidas.
Het Beatrixpark is een openbaar park waarvoor de Vereniging Vrienden van het Beatrixpark al bijna 40 jaar als belangenbehartiger optreedt. De gemeente Amsterdam is eigenaar, beheerder en eindverantwoordelijke. In 2005 werd dankzij inspanningen van het bestuur voor het oudste deel van het park de gemeentelijke monumentenstatus verkregen, waardoor in dat deel van het park niet gebouwd kan/mag worden. De bestaande nutsgebouwen van o.a. Waternet en Liander vallen overigens buiten deze status.
Ruim 10 jaar geleden, in 2007, werd door de gemeenteraad besloten om het meest zuidelijke deel – de zogenaamde natte vallei – te bebouwen. Daar was een lange formele en wettelijk verplichte procedure van inspraak aan vooraf gegaan, waarvan het bestuur van de vereniging telkens gebruik heeft gemaakt om haar standpunten en zienswijzen in te brengen.
Het geplande bouwvolume baarde ons toen al zorgen, maar hebben wij helaas niet tegen kunnen houden. Wel heeft onze inspraak er o.a. toe geleid dat de Prinses Irenestraat NIET de ontsluitingsweg voor dit gebied, maar een autoluwe fietsroute met beperkt bestemmingsverkeer zou worden, dat het park qua omvang gelijk moest blijven (rood voor groen/groen voor rood), dat een waterpartij/vijver een duidelijke afscheiding tussen park en bebouwing zou gaan vormen, waarbij het water aan alle zijden voor iedereen toegankelijk blijven (m.a.w. geen bebouwing tot aan de rand van deze vijver of enorme overhangen over het water) en dat de bomenkap in Zuidas pas mocht plaatsvinden als alle procedures waren afgerond, zodat er geen jarenlange kaalslag zou ontstaan.
Dat laatste was maar goed ook: de plannen hebben daarna enkele jaren stilgelegen, zodat de bomen al die tijd er nog hebben gestaan, ook al was de kapvergunning er al. Ze worden nu pas gekapt nu de bouw echt gaat starten.
Ook hebben wij er destijds op aangedrongen dat een tijdelijke inrichting een groene kwaliteit moest hebben en dat het park altijd goed toegankelijk moest blijven vanuit iedere buurt.
Het toegezegde museum blijkt er niet komen, het daarvoor ingeplande bouwvolume werd toegevoegd aan de woningbouwplannen. Het vrijgevallen kavel zal een groene inrichting krijgen.
Inspraak: In drie buurtgerichte bijeenkomsten kon worden meegedacht over deze gebouwen. Voor ons was belangrijk dat de zichtlijnen/beleving vanuit het park bewaard bleven, dus zo laag mogelijke bebouwing aan de kant van het park/langs Prinses Irenestraat, dat er rekening moest worden gehouden met de windhinder/schaduwwerking in verband met parkbezoekers, fietsers, voetgangers en dat de gebouwen een organische uitstraling zouden hebben met bijv. rondingen en verticaal groen en op maaiveldniveau mooie beplanting. Parkeren van auto’s en fietsen vooral ondergronds. Geen ontsluiting van dit gebied via de Prinses Irenestraat, met uitzondering van nood-en hulpdiensten, maar geen last minute calamiteitenwegen toevoegen.
In de eerste helft van 2020 zullen de definitieve plannen in een informatieve bijeenkomst openbaar worden gemaakt. Wij zullen dan met kritische blik bekijken wat er van onze inbreng terecht is gekomen.
